تأثیر دو روش ریلاین مستقیم و غیر مستقیم دردقت ابعادی سد کامی- خلفی

زمینه و هدف: سد کامی- خلفی ( posterior palatal seal) یکی از مهم ترین نواحی برای تأمین سیل پروتز کامل فک بالا است . هدف این مطالعه ارزیابی دقت ابعادی دو روش ریلاین مستقیم و غیرمستقیم بر روی ناحیه p.p.s بود .   روش بررسی: یک مدل بدون دندان فک بالا انتخاب شد. یک لایه موم به ضخامت 5/1 میلی متر جهت ایجاد فضا برای ماده ریلاین روی مدل اصلی خوابانده شد و با ماده قالب گیری سیلیکونی از آن قالب گیری انجام گرفت و 20 عدد کست گچی ریخته شد. با قرار دادن موم، روی کست های گچی و طی فرآیند مفل گذاری 20 عدد بیس دنچر آماده گردید. روش ریلاین مستقیم (به صورت chair side با ماده gc reline ) و غیرمستقیم (با ماده قالب گیری acrosoft tc و پخت با آکریل acropars ) در این مطالعه ارزیابی شدند. بیس های ریلاین شده روی مدل اصلی قرار داده شدند و فاصله بین آن ها در ناحیه در 5 نقطه (دو نقطه در قله ریج، دو نقطه در عمیق ترین بخش کام، یک نقطه در وسط کام) با استفاده از استریومیکروسکوپ اندازه گیری و هر اندازه گیری 5 بار تکرار گردید و میانگین تغییرات ابعادی محاسبه شد. جهت مقایسه گروه ها از آزمون multivariate analysis استفاده گردید.   یافته ها: درز ناحیه p.p.s رنجی از 86/740 میکرومتر تا 49/2356 میکرومتر را نشان داد. روش مستقیم (56/60 ± 81/1011) میزان درز کمتری را در مقایسه با غیرمستقیم (13/113 ± 8/2056) نشان داد و دو روش اختلاف آماری معنی داری داشتند ( 0001/0 p < ) .   نتیجه گیری : روش ریلاین مستقیم درز کمتری را در ناحیه p.p.s در مقایسه با روش ریلاین غیرمستقیم نشان داد. با روش ریلاین مستقیم تطابق بیس دنچر در ناحیه p.p.s بهتر خواهد بود .